Studia Teologiczno-Pastoralne
(studia proboszczowskie)

Artykuł 7. ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej nadaje polskim parafiom osobowość prawną. Wspólnoty te powinny być prowadzone w sposób kompetentny pod względem duchowym, a także materialnym i prawnym, aby cała działalność zbawcza Kościoła dokonywała się zgodnie z prawem cywilnym, jak i z Kodeksem Prawa Kanonicznego. Całość programu przedstawianych studiów podyplomowych, wpisuje się także w obowiązek tzw. formacji permanentnej osób duchownych, do której zobowiązani są księża po przyjęciu sakramentu święceń (zob. Konferencja Episkopatu Polski, Droga formacji prezbiterów w Polsce. Ratio institutionis sacerdotalis pro Polonia, Poznań 2021, s. 113-121).

Podstawę teologicznych studiów w każdym zakresie stanowi teologia systematyczna, która jest fundamentem dla działalności pastoralnej Kościoła. Zajęcia te będą poruszały aktualne zagadnienia przede wszystkim z zakresu teologii moralnej, która musi konfrontować normy płynące z Bożego Objawienia ze zmieniającym się światem życia wiernych, co jest szczególnie istotne z perspektywy sakramentu pokuty. Drugą ważną gałęzią teologii systematycznej jest teologia dogmatyczna. Oprócz pogłębienia podstawowych prawd wiary realizowane będą zagadnienia charyzmatów we współczesnej posłudze duszpasterskiej Kościoła.

Adresatami proponowanych zajęć są księża posługujący bezpośrednio w duszpasterstwie, którzy powinni jeszcze efektywniej pracować na rzecz swoich wspólnot parafialnych, poszczególnych grup pastoralnych i w należyty sposób prowadzić duszpasterstwo zwyczajne i nadzwyczajne. Zajęcia te będą więc oscylowały wokół praktyki pastoralnej związanej z celebracjami liturgicznymi, które mają łączyć artyzm z kultem Bożym, czemu ma służyć podnoszenie umiejętności oratorskich studentów, którzy z racji pełnionej posługi homiletycznej, wystąpień medialnych i pracy w katechezie, powinni odznaczać się pięknem języka i kunsztem przemawiania. Wszystko to opierać się powinno na zdrowej duchowości, która poprzez zajęcia z teologii duchowości, pomoże w należyty sposób rozpoznawać kondycję duchową ludzi, którym duszpasterze posługują. Pomocą w osiągnieciu tego celu mają być zajęcia z psychologii osobowości i relacji społecznych, aby umieć spojrzeć holistycznie na człowieka, by mu jeszcze efektywniej służyć.